ΠΕΝΤΕ ΕΥΚΟΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ (Five Easy Pieces, 1970)

Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Τζακ Νίκολσον, μετά τη δόξα του ως δευτεραγωνιστή στον "Ξέγνοιαστο καβαλάρη", λαμβάνει χώρα σ'αυτό το αντιηρωικό road movie. Παίζει το ρόλο ενός περιφερόμενου νέου που το πρωί εργάζεται στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνια και το βράδυ παίζει μπόουλινγκ με την κοπέλα του. Στην συνέχεια ανακαλύπτουμε ότι η ταυτότητά του είναι πλαστή και ότι στην πραγματικότητα είναι γόνος πλούσιας οικογένειας, που έχει όμως απαρνηθεί έτσι απλά από αντίδραση. Το στόρυ αναπτύσσεται καθώς ο Νίκολσον επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι, για να επισκεφτεί και να τα βρεί με τον άρρωστο πατέρα του.
 
Από τις καλύτερες στιγμές του αμερικάνικου κινηματογράφου της αμφισβήτησης (ο οποίος ευδοκίμησε αυτήν την δεκαετία), που με την επικέντρωση στην μελέτη των χαρακτήρων, την κριτική ματιά, και την απουσία "συγκλονιστικής" δράσης, θυμίζει περισσότερο φιλμ ευρωπαικό παρά αμερικάνικο. Η εξερεύνηση της κουλτούρας του μοναχικού Αμερικανού, που βλέπει την ύπαιθρο να οικοδομείται όλο και περισσότερο μη έχοντας πια που να στραφεί, γίνεται με αξιοθαύμαστο τρόπο. Στο τέλος μετά τις συγκρούσεις και τα λεκτικά πυροτεχνήματα, υπάρχει κάτι απελπιστικά θλιβερό στη μοίρα του ήρωα: τρομοκρατημένος από τη σκέψη της ευθύνης και αναζητώντας το άπιαστο όνειρο της ελευθερίας, καταφεύγει στις παγωμένες ερημιές της Αλάσκας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: