ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΜΟΥ (D.O.A. 1950)

Ένας ασφαλιστής μπαίνει σε ένα αστυνομικό τμήμα και καταγγέλει ότι τον έχουν δολοφονήσει με ένα δηλητήριο που δίνει 24 ώρες ζωής! Μέσα σ'αυτό το διάστημα θα πρέπει να βρει τους δολοφόνους του, τους λόγους της πράξης τους και ενδεχομένως κάποιο αντίδοτο που θα του σώσει τη ζωή.

Με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο ξεκινά ένα από τα καλύτερα κλασικά φιλμ νουάρ, που διακρίνεται για την έντονη δράση του (που διεξάγεται κάτω από προθεσμίες εντείνοντας την αγωνία) την εμπνευσμένη σκηνοθεσία, αλλά και από μια ηθικολογική στάση στο ιδεολογικό πεδίο, αφού όλα τα κακά συμβαίνουν στον ήρωα από την στιγμή που αρνείται την ασφάλεια της οικιακής - συζυγικής  φωλιάς, για να ριχθεί στην περιπέτεια και την διασκέδαση. Έγινε έγχρωμο ριμέικ τη δεκαετία του ’80 με τον Ντένις Κουέιντ στον ρόλο του Ο’Μπράιεν.

2 σχόλια:

Chris Karpis είπε...

Δε λέω, καλή είναι η ταινία, αλλά με κούρασε πάρα πολύ η μουσική της ! Έχω και κάποια άλλα "παραπονάκια", αλλά μη σε ζαλίζω. Με αυτό το πολύ καλό σενάριο, θα περίμενα ένα σαφώς ανώτερο τελικό αποέλεσμα.

Giorgos Kormikiaris είπε...

Η υπερβολική χρήση της μουσικής συνηθίζεται σε πολλές παλιότερες χολιγουντιανές παραγωγές και είναι ένα στοιχείο που μερικές φορές ενοχλεί κι εμένα (ακόμα και σε λατρεμένες ταινίες του Χίτσκοκ). Δυστυχώς η αξία της σιωπής άργησε να εκτιμηθεί από τους σκηνοθέτες.