Εξαιρετικά σκληρό αστυνομικό θρίλερ, που παρουσιάζει ένα φανατικό, έμπειρο αστυνομικό, που είναι πρόθυμος να παραβιάσει κάθε κανόνα, αρκεί να εξαρθρώσει ένα διεθνές δίκτυο ναρκωτικών. Στην εποχή του επαινήθηκε, τόσο για την ανάλυση του αστυνομικού κατεστημένου, όσο και για την ερμηνεία του Τζιν Χάκμαν. Αποτελεί μία ρεαλιστική απεικόνιση της ζωής στους δρόμους της Νέας Υόρκης και κέρδισε πέντε Όσκαρ.
Ξεχωρίζει επίσης για τη σκηνή όπου ο ηγέτης του δικτύου ναρκωτικών ξεφεύγει με το μετρό από το διώκτη του, Ντόιλ, κουνώντας ειρωνικά το χέρι του. Ακολουθεί μία καταδίωξη με αυτοκίνητα κάτω από τις γέφυρες του υπογείου, με κάμερες στο καπό και στους προφυλακτήρες, που επηρέασε πολλές μεταγενέστερες ταινίες (δες βίντεο)."Το τραγικό και απελπισμένο τρελό οδοιπορικό μετατρέπεται σε έναν υπαρξιακό εφιάλτη, σ'έναν κορυφαίο λαβύρινθο, με το Λος Άντζελες βασικό πρωταγωνιστή" (Α. Δερμετζόγλου). Το σίκουελ της ταινίας, "Ο άνθρωπος από τη Γαλλία 2", σκηνοθετημένο από τον Τζον Φρανκεχάιμερ, είναι ανώτερο σε χαρακτηρολογική ανάλυση, αλλά κατώτερο σε πλοκή.
Ξεχωρίζει επίσης για τη σκηνή όπου ο ηγέτης του δικτύου ναρκωτικών ξεφεύγει με το μετρό από το διώκτη του, Ντόιλ, κουνώντας ειρωνικά το χέρι του. Ακολουθεί μία καταδίωξη με αυτοκίνητα κάτω από τις γέφυρες του υπογείου, με κάμερες στο καπό και στους προφυλακτήρες, που επηρέασε πολλές μεταγενέστερες ταινίες (δες βίντεο)."Το τραγικό και απελπισμένο τρελό οδοιπορικό μετατρέπεται σε έναν υπαρξιακό εφιάλτη, σ'έναν κορυφαίο λαβύρινθο, με το Λος Άντζελες βασικό πρωταγωνιστή" (Α. Δερμετζόγλου). Το σίκουελ της ταινίας, "Ο άνθρωπος από τη Γαλλία 2", σκηνοθετημένο από τον Τζον Φρανκεχάιμερ, είναι ανώτερο σε χαρακτηρολογική ανάλυση, αλλά κατώτερο σε πλοκή.
1 σχόλιο:
Τη συστήνω ανεπιφύλακτα! Καταπληκτική ταινία και ένας Χάκμαν φοβερός (το ένα από τα 5 όσκαρ είναι για την ηθοποιία του).
Αρκεί να αναφέρω ότι ο εγγλέζικος οδηγός ταινιών HALLIWELL'S που φημίζεται για την ακριβοδίκαιη αλλά και συνάμα ...τσιγγούνικη κριτική του, την αξιολογεί με 4**** παρακαλώ αστέρια που είναι και η ανώτερη διάκριση και που εκείνη τη χρονιά (1971) χρονιά μεγάλης κινηματογραφικής παραγωγής, την κάνει για δύο μόνο ταινίες: αυτήν και το "Τελευταία Παράσταση" τπου Μπογκντάνοβιτς!
Δημοσίευση σχολίου