EXOTICA (1994)

Ο εξαιρετικά σύνθετος και πολυδιάστατος κινηματογραφικός κόσμος του Καναδού σκηνοθέτη, βρίσκει εδώ μία από τις πλέον ώριμες εκφράσεις του (μαζί με το "Γλυκό πεπρωμένο" που θα ακολουθήσει). Η μοναξιά, η απόγνωση η έλλειψη επικοινωνίας, ο ψυχολογικός μηχανισμός της μνήμης και της προβολής, ή έλλειψη προσαρμογής στην πραγματικότητα και η αναγκαιότητα να καλυφθεί αυτήν η έλλειψη (στην αρχή με υποκατάστατα, αργότερα με γνήσια ενδοσκόπηση, αποδοχή του υπαρξιακού πόνου και κατανόηση του Άλλου).

Ένα άκρως γοητευτικό φιλμικό σύμπαν, αριστοτεχνικά δομημένο, με εξαιρετική αφηγηματική τεχνική, απογειωτική μουσική από τον Μίκαελ Ντάνα και απαστασιοποιημένη, "ψυχρή" ματιά, όχι γιατί ο Εγκογιάν δεν αγαπάει τους ήρωές του (η επειδή ακολουθεί Μπρεχτικές αντιλήψεις), αλλά γιατί οι τελευταίοι δεν μπορούν να προσδιοριστούν. Η κατάβαση και κατακράτηση του Χαιντεγκεριανού Dasein στο υπαρξιακό Μηδέν. Στο τέλος υπάρχει και το "ξέφωτο" που λυτρώνει.

3 σχόλια:

FarFromHere είπε...

Έτσι σκέτα να πω πως μου αρέσει το μπλογκ σου, με κλειδώνει οπτικά να μείνω.
Kαι δεν ξέρω που να κάνω request, για το ποιητικό Empire of the Sky παρακαλώ!

Giorgos Kormikiaris είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ!
Αν εννοείς το Empire of the sun του Spielberg θα το δεις πολύ σύντομα.

FarFromHere είπε...

Ναι αυτό! Το βρήκα ελεγειακό και αριστούργημα συναισθηματικής απεικόνισης.
Θέλω πολύ να διαβάσω τη δική σου ανάλυση.