ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ (Cape Fear, 1991)

Ένας ψυχοπαθής κατάδικος βγαίνει από την φυλακή μετά από 14 χρόνια και τάσσεται ολοκληρωτικά στην εκδίκηση του δικηγόρου του (και όλων των αγαπημένων προσώπων του), που θεωρεί υπεύθυνο για την κατάστασή του και την πολύχρονη καταδίκη του (αφού απέκρυψε μία σημαντική έκθεση που θα του μείωνε την ποινή).

Από τις πλέον δημοφιλείς και συναρπαστικές αφηγηματικά ταινίες του Μάρτιν Σκορτσέζε (ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του 1962), αποτελεί και ένα εξαιρετικό σχόλιο πάνω στην ευθραυστότητα της ανθρώπινης φύσης και των μεθόδων που μετέρχεται (ψέμα, απόκρυψη ενοχής, ανευθυνότητα), για να χτίσει μία γυαλιστερή (ψεύτικη και αδύναμη) επιφανειακή εικόνα.

Το πέπλο ανασηκώνεται για να φανερωθεί το μέγεθος του εγωισμού, του φόβου, της ενοχής και της ταπεινότητας των αληθινών κινήτρων που επιμελώς κρύβουμε πίσω από την λουστραρισμένη επιφάνεια και καθορίζουν στην πραγματικότητα τις αποφάσεις και τις πράξεις μας.

Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο ρόλο του κατάδικου που αναζητά την ηθική δικαίωση, διαλύει τα ψιμύθια, ρίχνει τις μάσκες, καταργεί βίαια τη λήθη και φέρνει πιεστικά στο προσκήνιο τις καταπιεσμένες και ασυνείδητες πτυχές του εαυτού, απαιτώντας την ειλικρινή συνδιαλλαγή μαζί τους και την ενσωμάτωση τους σε μια ευρύτερη και πιο στέρεα ενότητα.