Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Τσάπλιν "η εξυπνότερη και πλέον εξαιρετική ταινία της καριέρα μου". Μια ταινία που τον μετέτρεψε σε στόχο της δεξιάς, εξ'αιτίας των προοδευτικών της θέσεων, κάτι που τον ανάγκασε με τον καιρό να εγκαταλείψει οριστικά την Αμερική (το 1952). Ο Βερντού, ένας αβρός γοητευτικός αστός, όταν η οικονομική ύφεση της εποχής του στερεί την δυνατότητα να κερδίσει τίμια το ψωμί του ως υπάλληλος τράπεζας, καταφεύγει στο αποδοτικό επάγγελμα του να παντρεύεται και να δολοφονεί πλούσιες χήρες.
Όταν τελικά οδηγείται ενώπιον της δικαιοσύνης, η υπεράσπισή του βασίσεται στην καταγγελία ότι ενώ ο ιδιωτικός φόνος καταδικάζεται, οι δημόσιοι σκοτωμοί - με τη μορφή πολέμου - εξυμνούνται. "Ένας φόνος σε κάνει εγκληματία, εκατομμύρια φόνοι ήρωα. Τα νούμερα καθαγιάζουν" λέει σε κάποιο σημείο της ταινίας ο ήρωας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου