Ένας ηθοποιός που παίζει τον βρικολάκα απολύεται επειδή πάσχει από κλειστοφοβία. Κάποια στιγμή από το σπίτι ενός φίλου του βλέπει ή νομίζει πως βλέπει με το τηλεσκόπιο, μία γυναίκα από απέναντι να δέχεται επίθεση. Με το φιλμ αυτό ο Ντε Πάλμα ολοκληρώνει μία άτυπη τριλογία τόσο θεματικά όσο και σε σκηνοθετικούς χειρισμούς (οι άλλες δύο ταινίες ήταν το "Dressed to kill" και το "Blow out") πάνω σε θεμελιακές χιτσκοκικές προβληματικές:
Στοχασμός πάνω στο φαίνεσθαι και το είναι, στους μηχανισμούς του ίδιου του σινεμά, μελέτες ψυχολογικών καταστάσεων, με ρυθμούς που παραπέμπουν κατευθείαν στον Χίτσκοκ. (ο ίδιος δεν έκρυψε ποτέ τον θαυμασμό του για τον μετρ και αναφέρονταν ουκ'ολίγες φορές σ'αυτόν, εδώ όχι μόνο στο "Rear window" δια της ηδονοβλεψίας, αλλά και στο "Vertigo" με την κλειστοφοβία του ήρωα). Συνεχείς ανατροπές στην πλοκή που φθάνουν μέχρι τα γράμματα του τέλους, ελκυστικό σινεμά που απαιτεί την προσοχή του θεατή.
Στοχασμός πάνω στο φαίνεσθαι και το είναι, στους μηχανισμούς του ίδιου του σινεμά, μελέτες ψυχολογικών καταστάσεων, με ρυθμούς που παραπέμπουν κατευθείαν στον Χίτσκοκ. (ο ίδιος δεν έκρυψε ποτέ τον θαυμασμό του για τον μετρ και αναφέρονταν ουκ'ολίγες φορές σ'αυτόν, εδώ όχι μόνο στο "Rear window" δια της ηδονοβλεψίας, αλλά και στο "Vertigo" με την κλειστοφοβία του ήρωα). Συνεχείς ανατροπές στην πλοκή που φθάνουν μέχρι τα γράμματα του τέλους, ελκυστικό σινεμά που απαιτεί την προσοχή του θεατή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου