Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΒΑΙ (The Bridge on the River Kwai, 1957)

Το αριστουργηματικό έπος του Β' παγκοσμίου πολέμου του Ντέιβιντ Λιν, που τιμήθηκε με επτά Όσκαρ, διαθέτει μια εξαιρετική κεντρική ερμηνεία από τον Άλεκ Γκίνες και ένα μουσικό θέμα που έκανε τους ανθρώπους να το σφυρίζουν σε όλον τον κόσμο. Ο Γκίνες κέρδισε επάξια το Όσκαρ, ως τυπικός αλύγιστος Άγγλος συνταγματάρχης, που παθαίνει ψύχωση με τη γέφυρα, βλέποντας την κατασκευή της τόσο σαν μια ευκαιρία για την τόνωση του ηθικού των αντρών, όσο και σαν μέσο επίδειξης της ανωτερότητας του βρετανικού πνεύματος.

Σε ύφος που θυμίζει το κλασικό πολεμικό δράμα του Ζαν Ρενουάρ "Η μεγάλη χίμαιρα", ο Λιν χρησιμοποιεί τις αλληλεπιδράσεις των τριών βασικών χαρακτήρων - του Γκίνες, του Γιαπωνέζου διοικητή Σέσουε Χαγιακάβα και του Αμερικανού βαριεστημένου ναύτη Γουίλιαμ Χόλντεν - για να παρουσιάσει μια εντυπωσιακή μελέτη πάνω στη ψυχολογία της σύγκρουσης και του καθήκοντος, αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο η πιστή προσήλωση στους κανονισμούς, επισκιάζει συχνά τον ανθρωπισμό και την κοινή λογική. Με εξαιρετικές λήψεις, η ταινία είναι μια εκπληκτική περιπέτεια, μια ασύγκριτη μελέτη ψύχωσης και λανθασμένης αντίληψης του καθήκοντος και πάνω απ'όλα μια συντριπτική καταδίκη του μάταιου πολέμου.