Από τα πιο συγκινητικά και αλησμόνητα έργα του παγκόσμιου κινηματογράφου, το "Λα Στράντα" είναι το πρώτο αναμφισβήτητο αριστούργημα του Φεντερίκο Φελίνι, που τον καθιέρωσε διεθνώς και σήμανε την απομάκρυνσή του από το νεορεαλισμό. Είναι το σπαρακτικό πορτρέτο μιας φτωχής κοπέλας που εξουσιάζεται από ένα αγριάνθρωπο, μια παράδοξη τσαπλινική παραβολή πάνω στην αδυναμία επικοινωνίας και στην μοναξιά.
Ο ίδιος ο Φελίνι μιλώντας για την ταινία λέει: "η δυστυχία του σύγχρονου ανθρώπου είναι η μοναξιά. Είναι κάτι που ξεκινά πολύ βαθιά μέσα από τις ρίζες της ύπαρξης μας. Όμως είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει τρόπος να σπάσει αυτή η μοναξιά κι ανάμεσα σ'ένα πρόσωπο και σ'ένα άλλο να περάσει ένα είδος μηνύματος, έτσι ώστε ν'αποκαλυφθεί ο δεσμός που τους ενώνει. Το "Λα Στράντα" εκφράζει αυτού του είδους την εμπειρία με την τεχνική μιας ταινίας". Η ταινία κέρδισε περισσότερα από 50 διεθνή βραβεία συμπεριλαμβανομένου του Χρυσού Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας και του Όσκαρ ξένης ταινίας.
Ο ίδιος ο Φελίνι μιλώντας για την ταινία λέει: "η δυστυχία του σύγχρονου ανθρώπου είναι η μοναξιά. Είναι κάτι που ξεκινά πολύ βαθιά μέσα από τις ρίζες της ύπαρξης μας. Όμως είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει τρόπος να σπάσει αυτή η μοναξιά κι ανάμεσα σ'ένα πρόσωπο και σ'ένα άλλο να περάσει ένα είδος μηνύματος, έτσι ώστε ν'αποκαλυφθεί ο δεσμός που τους ενώνει. Το "Λα Στράντα" εκφράζει αυτού του είδους την εμπειρία με την τεχνική μιας ταινίας". Η ταινία κέρδισε περισσότερα από 50 διεθνή βραβεία συμπεριλαμβανομένου του Χρυσού Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας και του Όσκαρ ξένης ταινίας.
1 σχόλιο:
Να είσαι καλά φίλε μου που θυμήθηκες αυτήν την εργάρα αυτό το διαχρονικά αξεπέραστο ουμανιστικό ποίημα!
Δημοσίευση σχολίου