Ένα ακόμα αλησμόνητο κινηματογραφικό φιλμ, που επανέφερε με τον αποτελεσματικότερο τρόπο την κινηματογραφική αγνότητα, απλά, λιτά και άμεσα, σε μια εποχή που παράπαιε στο άσκοπο στυλιζάρισμα και στην εκζήτηση του μεταμοντερνισμού.
Η συνταρακτική (χωρίς ίχνος υπερβολής) παρουσία - ερμηνεία του κεντρικού της ήρωα (του ταχυδρόμου που γοητεύεται από την ποίηση) και οι ιδιότυπες νεορεαλιστικές αποχρώσεις (με την εξύμνηση του απλού καθημερινού ανθρώπου), γύρω από ένα παράδοξο θέμα (της ιστορίας μεταξύ ενός ταχυδρόμου και του ποιητή Πάμπλο Νερούδα), διαχέουν αβίαστα γνήσια λεπτή συγκίνηση (χωρίς ίχνος μελοδραματισμού) και μετατρέπουν το φιλμ σε βάλσαμο, που ευφραίνει και ανοίγει διάπλατα τις καρδιές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου