Ταινία γροθιά στο στομάχι, πάνω στους εθισμούς και τις εξαρτήσεις από τις οποίες προσπαθούν να πιαστούν απεγνωσμένα οι ναυαγισμένες ανθρώπινες υπάρξεις για να στηριχθούν, μετά από την κατάρρευση του αμερικάνικου ονείρου (και όλου του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού που στο όνειρο αυτό στηρίχθηκε).
Για τον Aronofsky το όνειρο έχει χαθεί και η ταινία αυτή είναι ο εφιαλτικός θρήνος των θυμάτων του. Αν μερικές στιγμές το παρακάνει του το συγχωρούμε γιατί είναι εμφανέστατο σε κάθε πλάνο του ότι δεν έχει δημαγωγικές προθέσεις, αλλά υποφέρει ειλικρινά. Συμπάσχουμε μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου