Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ (L'Avventura, 1960)

Στη διάρκεια της δεκαετίας του '60, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι σκηνοθέτησε έξι κλασικές ταινίες οι οποίες αποτελούν ορόσημο της ιστορίας του κινηματογράφου. Οι τρεις πρώτες ("Η περιπέτεια", "Η νύχτα" και "Η έκλειψη"), αποτελούν μια τριλογία που αποκαλείται "η τριλογία της αλλοτρίωσης" (ή της αποξένωσης) και έχει ως θέμα της την συναισθηματική αποξένωση του σύγχρονου κατοίκου των πόλεων και την απουσία της πραγματικής αγάπης στις σχέσεις των ζευγαριών. 


Στην "Περιπέτεια" (1960), μια γυναίκα εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια της κρουαζιέρας σ'ένα ερημικό νησί, χωρίς ποτέ να μάθουμε τι απέγινε. Η ταινία δεν επικεντρώνεται στο αστυνομικό μυστήριο της εξαφάνισης, αλλά στην εμβριθή ψυχολογική διερεύνηση των χαρακτήρων. Το τοπίο όπως και σε όλες τις ταινίες του Αντονιόνο παίζει πρωτεύοντα ρόλο, παύει ν'αποτελεί απλώς το σκηνικό διάκοσμο και το ντεκόρ της ταινίας και αναδεικνύεται το ίδιο σε πρωταγωνιστής στο οποίο αντικεμενικοποιούνται τα συναισθήματα των χαρακτήρων.

"Ένοιωσα την ανάγκη να σπάσω τη δράση σε πολλά κομμάτια, εισάγοντας σε πολλές σεκάνς πλάνα, που μπορούν να χαρακτηριστούν μη ουσιώδη, ή φορμαλιστικά, πλάνα σχεδόν ντοκυμαντερίστικα - μια τρόμπα, η θάλασσα, τα δελφίνια - αλλά απαραίτητα για μένα γιατί υπηρετούσαν την ιδέα της ταινίας" (Αντονιόνι). Η ταινία υπήρξε σταθμός στον κινηματογράφο και θεωρείται σε όλες τις λίστες μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, κυρίως για την μοντέρνα και πρωτοποριακή γραφή της (που έκανε τους θεατές να την γιουχάρουν επίμονα όταν πρωτοπροβλήθηκε στις Κάννες).