ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Rear Window, 1954)

Το πρώτο από τα τέσσερα μεγάλα αριστουργήματα του Χίτσκοκ (τα άλλα τρία είναι το "Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων", "Ο δεσμώτης του ιλίγγου", το "Ψυχώ") είναι ένας απόλυτος συνδυασμός ψυχαγωγίας και τέχνης. Συναρπαστική πλοκή και ακριβή ψυχολογική σκιαγράφηση, μά πάνω απ'όλα μια εμβληματική μελέτη της ηδονοβλεψίας, όπως και μια σπουδή στους νόμους που διέπουν το κινηματογραφικό θέαμα.  


Ο ακινητοποιημένος στην αναπηρική καρέκλα Τζεφ είναι μετωνυμία του ακινητοποιημένου στην κινηματογραφική αίθουσα θεατή, που παρατηρεί τα δρώμενα της απέναντι πολυκατοικίας όπως ο θεατής τα δρώμενα επί της οθόνης (προσέξτε στο αρχικό πλάνο που πέφτουν οι τίτλοι, τον τρόπο που σηκώνονται οι κουρτίνες, παραπέμπει κατ'ευθείαν στις κουρτίνες της κινηματογραφικής οθόνης).

1 σχόλιο:

crispy είπε...

Δηλώνω επισήμως ότι είναι η αγαπημένη μου Χιτσκοκική ταινία!