Η αγαπημένη ταινία του μεγάλου Γερμανού σκηνοθέτη που του πρόσφερε την ελευθερία να επιδοδεί σε κοινωνική κριτική, με την ιστορία του ψυχωτικού υπέρβαρου, που δεν μπορεί να κατανικήσει την τάση του να σκοτώνει παιδιά (ο πρώτος serial killer στην ιστορία του σινεμά), ερμηνευμένος συγκλονιστικά από τον Πίτερ Λόρε. Για λόγους αυθεντικότητας ο Λάνγκ - που είχε αναμιχθεί με τον υπόκοσμο - χρησιμοποίησε πραγματικούς κακοποιούς στο φιλμ και έμεινε χωρίς κομπάρσους, επειδή τουλάχιστον 20 από αυτούς συνελήφθησαν από την αστυνομία.
Ο Λάνγκ ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι αντίθετα από το θέατρο, ο ομιλών κινηματογράφος δεν ήταν υποχρεωμένος σε μια ευθύγραμμη αφήγηση των γεγονότων. Έτσι δημιούργησε μεγαλοφυείς αντιθέσεις στην εικόνα και τον ήχο, με πολλά off (παροιμοιώδης παραμένει ο τρόπος που μας γνωστοποιείται η παρουσία του δολοφόνου με το χαρακτηριστικό off ήχο του σφυρίγματός του).
4 σχόλια:
Πολυ εξυπνη η ιδεα στην οποια βασιζεται το ιστολογιο σου.
Σιγουρα εχει αρκετο κοπο ομως νομιζω πως το τελικο αποτελεσμα σιγουρα θα σε δικαιωσει.
Προσωπικα συμφωνω με την πλειοψηφια των σκηνων που εχεις επιλεξει με καποιες βεβαιως ενστασεις :p
Καλη συνεχεια, απο σημερα θα μπεις στις προτεινομενες συνδεσεις των Scary Greeks.
-d
Σ'ευχαριστώ πολύ για τη γενναιοδωρία σου!
Εξαιρετική δουλειά, συγχαρητήρια!!! Δεν ξέρω πόσοι έχουν ασχοληθεί όσο εσύ, άλλωστε πέρα από το IMDB δεν έτυχε -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- να ψάξω κάτι παραπέρα.
Χαίρομαι που υπάρχει άλλος ένας "τόπος" για τις αναζητήσεις μου.
Καλή συνέχεια, θα σε επισκέπτομαι συχνά!
ΥΓ. Απίστευτο! Βρήκες υλικό για ταινίες όπως το "Ταξίδι στη Σελήνη"!!!
Αυτό το σφύριγμα είναι όντως...
Φοβερό είναι επίσης και το τραγουδάκι των παιδιών στην πρώτη σκηνή, αλλά και η πρώτη εμφάνιση του Lorre, με τον ίσκιο του να πέφτει πάνω σε μια εφημερίδα που γράφει για τους φόνους.
Απίστευτη ταινία, με πανέξυπνα σκηνοθετικά ευρήματα
Δημοσίευση σχολίου