Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ (The road home, 1999)

Ένας επιχειρηματίας επιστρέφει στο χωριό του, για να θάψει μ'έναν παραδοσιακό τρόπο τον πατέρα του, που ήταν επί 40 χρόνια δάσκαλος. Ταυτόχρονα θυμάται το ειδύλλιο της 17χρονης μητέρας του με τον πατέρα του στα τέλη της δεκαετίας του '50, όταν ο γάμος από έρωτα ήταν άγνωστος ακόμα. Η πιο συγκινητική και ίσως η πιο όμορφη ταινία από ένα αγαπημένο μου σκηνοθέτη. 


Η πορεία ενός έρωτα, σκηνοθετημένη με αξιοθαύμαστη λιτότητα και μαεστρία, που προκαλεί συνεχείς και ασταμάτητους κραδασμούς. Το μικρό, ασήμαντο και τετριμμένο (ένα τσιμπιδάκι που χάθηκε, μια πορσελάνη που έσπασε, ένας περίπατος στα φθινοπωρινά λιβάδια, η ετοιμασία ενός γεύματος με πολύ αγάπη), αποκτά γιγάντιες δραματουργικές διαστάσεις και καταφέρνει να μας συγκινήσει βαθιά. Μάθημα σκηνοθετικής απλότητας και ένας ύμνος στην ζωή και και στον έρωτα.

3 σχόλια:

academy είπε...

Μα τι αριστούργημα!ο Ζαν Γιμού στα καλύτερα του!!Οι σκηνές στην φύση έχουν χαραχτεί στην....κινηματογραφική μας μνήμη!!

ΠΑΝΟΣ είπε...

Εξαιρετική επιλογή και πολύ πολύ σπουδαία ταινία. Συγχαρητήρια

Giorgos Kormikiaris είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ Πάνο! Την λατρεύω αυτή την ταινία