Το πρώτο μέρος της τριλογίας του Κισλόφσκι, βασισμένης στα τρία χρώματα της Γαλλικής Επανάστασης και των ιδεωδών που συμβολίζουν (ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη).Μετά από αλεπάλληλες υπαρξιακές αναδιφήσεις που ο μέγας Κισλόφσκι εικονογραφεί δεξιοτεχνικά [ με χρήση γκρο πλάνων προσώπων και αντικειμένων μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, με μυριάδες οπτικούς και ηχητικούς συμβολισμούς - σχεδόν καθετί στην ταινία υποκρύπτει και ένα δεύτερο νόημα πέρα από το εμφανές καταδηλωτικό (οι βουτιές στην πισίνα, τα ποντίκια, η γιαγιά που προσπαθεί να ρίξει το μπουκάλι στον κάδο, κλπ.], η ηρωίδα οδηγείται τελικά στην αποδοχή του Άλλου και μεταβολίζει τον πόνο σε Αγάπη. Η ανεπανάληπτη μουσική του Πράισνερ με τον ύμνο της Αγάπης του Απόστολου Παύλου στο φινάλε (και τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη) και το εμπνευσμένο μοντάζ που συνενώνει όλες τις ανθρώπινες υπάρξεις σε μία, συνταράζει.
1 σχόλιο:
υπέροχο!!! Ηθελα πολύ να το ξανακούσω
Σε ευχαριστώ
Τζούλια
Δημοσίευση σχολίου