Mία πανέμορφη και νοσταλγική ταινία πάνω στην παιδική ηλικία του Φελίνι, έξοχη τοιχογραφία των ηθών ενός χωριού της επαρχίας, που χάρισε στον μεγάλο σκηνοθέτη το τρίτο του Όσκαρ (μετά το "Ντόλτσε Βίτα" και το "Γλυκιά ζωή"). Η ταινία αγαπήθηκε όσο λίγες άλλες του Φελίνι κυρίως λόγο της νοσταλγίας που αναδύει και της αγνότητας των χαρακτήρων. Περιγράφει την καθημερινή ζωή, στο κλειστό και απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο χωριό Άμαρκορντ σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, τη δεκαετία του '30 κάτω από το φασιστικό καθεστώς.
Η ζωή του χωριού αποτελείται από παραδοσιακές τελετουργίες, οικογενειακές, θρησκευτικές (σκηνή της εξομολόγησης), κοινωνικές (σκηνή του γάμου, της κηδείας, του σχολείου, της φασιστικής παρέλασης), εποχιακές (το αντίο στο χειμώνα, η φθινοπωρινή ομίχλη, το πρώτο χιόνι) και καταγράφονται με το γνώριμο μπρίο, "ανοιχτόκαρδο" και λυρικό ύφος του Φελίνι.
Η ποίηση στην ταινία παράγεται από το στήσιμο κατάλληλων εικόνων: το παγώνι που εμφανίζεται στον ουρανό μαζί με το χιόνι, η γνωριμία με τον έρωτα των νεαρών μαθητών, η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο τέλος μετά το γάμο, όταν ο αέρας σηκώνει ξαφνικά σκόνη, το τραπεζομάντηλο που αδειάζει και η φυγή όλων που ερημώνει το χώρο και προκαλεί μελαγχολία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου